Aan de hand van een honderdtal werken van verschillende aard (schilderijen, collages, tekeningen en persoonlijke documenten) onthult de tentoonstelling in chronologische volgorde het krachtige en unieke werk van deze kunstenaar, die nooit enige toegeving heeft gedaan aan de kunstmarkt en wiens laatste retrospectieve meer dan veertig jaar geleden plaatsvond.
Cécile Miguel kreeg de Prix Paul-Roux de la Jeune Peinture Française in 1950 na haar eerste groepstentoonstelling samen met onder andere Picasso en Miró in de Galerie Nationale in Luzern. Ze was dus een schilderes, maar vandaag de dag zouden we de term "beeldend kunstenaar" verkiezen, gezien de diversiteit van haar formele onderzoek: tekeningen van landschappen en stillevens, felgekleurde gouaches toen ze in de Provence woonde, tachisme, inlegwerk van voorwerpen op hout, olieverf, collages, figuren met enorme ogen... Je voelt de invloed van het surrealisme, abstracte kunst en art brut in haar zeer persoonlijke werk.