BPS22

Voor deze grote solo-tentoonstelling neemt Alain Bornain (Genappe, 1965) de Pierre Dupont-zaal over met oude en nieuwe werken. Het geheel schetst zijn artistieke ontwikkeling van de afgelopen 25 jaar. Alain Bornain is sinds het midden van de jaren 1990 actief en heeft een zeer eigentijdse relatie met het beeld (de beelden). Hij heeft zich nooit beperkt tot één enkele beeldende categorie of onderwerp. Met behulp van verschillende media (schilderijen op doek of objecten, installaties, tekeningen, soms op post-it of drukpapier), roept de kunstenaar een oprechte relatie op met leven, dood, oorsprong, herinnering, verwijdering, verdwijning, overdracht en erfenis. Zijn werk gaat een autobiografische dimensie niet uit de weg, maar ook niet de specifieke aspecten van de kunst en de opname ervan in een systeem van picturale referenties, bijvoorbeeld door het actualiseren van bepaalde historische thema's zoals ijdelheid. De werken van Alain Bornain spelen handig in op de verwarring tussen beeld en medium, of het nu gaat om de series Blackboards, Greyboards of Whiteboards - doeken geschilderd in de stijl van schoolborden - of de portretten die de kunstenaar maakt van foto's (nieuwe werken). Hij heeft altijd hetzelfde proces gevolgd: het verkennen van alle mogelijkheden die de complexe relatie tussen schilderen en schrijven biedt. Terwijl op sommige doeken het uitwissen van het afgebeelde onderwerp centraal staat, zijn op andere doeken woorden en cijfers met elkaar verweven. Dit wijst op een bredere bezorgdheid die verder gaat dan het strikte kader van de kunst. Dit is ongetwijfeld waar de ambivalentie van de werken van Alain Bornain ligt; werken die net zo goed begrepen kunnen worden als de nauwkeurige imitatie van een object of onderwerp, met specifieke betekenissen, als een picturale oefening die alle plastische mogelijkheden van de schilderkunst in zich opneemt.